Voordat we de volgende ochtend vertrokken richting Zion, hebben we eerst nog even het weer gecheckt, de voorspellingen voor Zion en Bryce waren niet heel goed dus we wilden wel even weten waar we aan toe waren. De rit naar Zion Canyon National Park was een lastige met veel regen onderweg. De rivieren die we overstaken waren allemaal tot modderrivier verworden door de vele regenval van de dagen daarvoor. Naarmate we dichter bij Zion kwamen, klaarde het echter wel steeds meer op. Het inchecken op de camping (Watchman Campground) verliep vlot, en we hadden de camper ook snel op zijn plek staan, we hadden hier zelfs stroom. En een mooie plek dichtbij de (modder)rivier. Eenmaal aangesloten hebben we even snel wat gegeten, en zijn we op pad gegaan voor onze eerste hike in het park.
Toen we net richting de bus welke ons naar de start van de hike (toch maar niet Angels Landing beklimmen) zou brengen liepen, begon het weer flink te regenen, even schuilen onder een boom, en daarna voor de zekerheid een bezoekje aan het visitors centrum gebracht om te checken of de hike wel begaanbaar was. Dit bleek gelukkig wel het geval, en toen we weer buiten kwamen was het ook weer droog. Snel met de bus naar het startpunt (onderweg kregen we uitleg over de vorming van de canyon) en lopen maar. De hike voerde ons langs de rand van de canyon langzaam omhoog, met onderweg prachtige uitzichten. Het viel oms ook op hoe groen het hier eigenlijk was, dit hadden we totaal niet verwacht. Toen we eenmaal wat hoger waren, kwamen we bij de eerste van de Emerald Pools. Even een paar foto’s en verder naar de Upper Emerald Pools. Daar aangekomen werden we getrakteerd op de eerste waterval (we hadden hem onderweg al wel gezien). Erg mooi om te zien!
Onderweg naar beneden begon het zonnetje ook langzaam door te breken, en hierdoor werden de uitzichten alleen nog maar mooier. Onder meer vanwege de regenval was een deel van de hike afgesloten, waardoor we een kleine omweg moesten maken richting de Lower Emerald Pools. Deze waren ook erg mooi om te zien, je kon zelfs achter de watervallen doorlopen! Omdat het zonnetje inmiddels ook begon door te breken, besloten we met de shuttle bus het hele rondje door de canyon (je rijdt door de vallei) af te maken. Bij het eindpunt stopte de bus, en zou hij pas na 15 min verder gaan. Aangezien hier ook nog een simpele hike zit, besloten we deze ook nog even mee te pakken, maar als je eenmaal een intensieve hike, met daarbij een flink hoogteverschil hebt overwonnen valt zelfs 2 mijl op-en-neer over asfalt niet meer mee. We kwamen dan ook uitgeput bij de camper terug.
Op de weg terug naar de camping werd ons ook verteld dat de weg naar Bryce vanwege de vele regenval was afgesloten, maar dat deze over twee dagen weer open zou gaan. We twijfelden (ivm het mindere weer in vooral Bryce) al om een dag extra in Zion te verblijven, en werden hiermee definitief over de streep getrokken. Omdat Zion ook een erg mooie omgeving bleek te zijn, was dit ook geen enkel probleem, nog genoeg hikes om te doen. De donderdag ochtend begonnen we al op tijd aan de Watchman trail, een tocht die ons naar boven voerde richting een uitzicht over de canyon. Wederom een flinke wandeling, maar lang niet zo zwaar als die van een dag eerder. Eenmaal boven hadden we inderdaad een prima uitzicht over Zion, een fijne plek om onze lunch te verorberen :)! Na een korte wandeling over de top zijn we weer teruggewandeld naar onze camper. ’s Middags hebben we benut om eens even lekker niets (behalve een klein wasje) te doen. Bovendien was het inmiddels ook helemaal opgeklaard, dus prima weer om lekker een boekje te lezen.
Op vrijdag was de weg richting Bryce gelukkig weer open, zodat we onze geplande route konden vervolgen. We hadden nog geen reservering voor een campground in Bryce, dus we zijn op tijd vertrokken. Na een prachtige rit, door onder meer de tunnel bij Zion, en het prachtige landschap onderweg kwamen we rond 11:00 uur bij Bryce. Hier meteen naar de campground om een plekkie te zoeken. Gelukkig waren er nog heel veel plaatsen beschikbaar, dus we hebben een mooi plaatsje gezocht, snel gegeten, en zijn toen op pad gegaan. Het weer was nog vrij goed, dus we besloten een relatief eenvoudige wandeling door de canyon te maken.
Eenmaal bij de canyon aangekomen werden we wederom getrakteerd op een prachtig uitzicht; ditmaal over Bryce Canyon, echt bijzonder om te zien. De wandeling voerde ons steeds verder de canyon in, waardoor we Bryce steeds vanuit een ander oogpunt zagen, het ene nog mooier dan het andere. De weg terug naar boven was nog behoorlijk intensief, maar ook hier maakte het mooie uiitzicht dit meer dan goed. Na de wandeling door de canyon zijn we nog een stuk over de rand (dat klinkt spannender dan het was) gewandeld, met wederom verschillende uitzichten over de canyon. Aangezien het later in de middag wel weer aardig donker begon te worden, zijn we daarna terug naar de camper gegaan, en dit was maar goed ook. We waren nog geen half uur terug in camper toen we een forse regenbui op ons dak kregen. Gelukkig hadden we de iPad bij ons, en hebben we lekker een TV-serie (Suits, voor de insiders) zitten kijken.
De volgende ochtend zijn we erg vroeg op gestaan, zodat we de zonsopkomst in Bryce konden zien (er is hier zelfs een punt dat Sunset Point heet). Dit was ondanks de bewolking toch wel erg mooi om te zien. Toen de zon eenmaal op was gekomen, hebben we lekker zitten ontbijten, en zijn vervolgens richting Lake Powell vertokken.
Hoi lieve Lianne en Peter,
Wat geweldig dit allemaal te lezen maar voor jullie om dit allemaal aan den lijve te ervaren!!
Onvoorstelbaar als je die foto’s alleen al ziet!! Eén groot spel van natuur,licht,kleur..
Geniet en sla (in je) op.
Mama en Hans