Aangezien de weervoorspellingen aangaven dat het voorlopig nog erg heet (+/- 35 graden) zou blijven en we een erg lange rit voor de boeg hadden, besloten we om een dag eerder richting Grand Teton National Park te rijden en op de weg een extra tussenstop te maken. Dit was een erg goed besluit, op de camping die we vonden na een intensieve rit (er stond erg veel wind) was het een stuk koeler. Hier kwamen we er ook definitief achter dat onze warmwatervoorziening kapot was en we dus nog een RV repair shop moesten zoeken. Omdat deze op zondag allemaal gesloten waren was het dus maar goed dat we een dag eerder zijn gaan rijden, zo konden we de volgende ochtend vroeg de “water heater” laten fixen en toch nog op tijd door naar onze volgende camping nabij Bear Lake. Dit bleek nog een avontuur op zich, de laatste 15 mijl waren over een semi verharde weg in the middle of nowhere. Het resultaat was echter prachtig, we zaten nagenoeg alleen op een camping vlak aan een riviertje.
Waar we 2 nachten geleden nog in de hitte van Moab verbleven, koelde het op onze huidige camping in de nacht af tot zo’n graad of 7. Omdat reserveren in Grand Teton niet mogelijk was, zaten we de volgende ochtend dus rond 6:15 uur achter het stuur om onze reis richting Grand Teton te vervolgen. Wat volgde was een mooie maar vooral rustige rit dwars door Idaho. Enorm veel groen en uitgestrekte maar glooiende weilanden waar de koeien alle ruimte hadden om te grazen. Thijs vond het erg leuk om de koeien te zien, zeker toen ze ook nog eens dwars over de weg liepen.
Vlak voor we bij Grand Teton aankwamen gingen we nog door het extreem toeristische plaatsje Jackson. Hier was het behoorlijk druk, maar liepen we gelukkig geen echte vertraging op. Eenmaal aan de rand van het park werden we aangenaam verrast; Grand Teton (of Tieten Bergen als je het aan Thijs vraagt) was totaal anders dan wat we verwacht hadden. Rijdend over een uitgestrekte vlakte keken we uit over de bergen die samen Grand Teton vormen. Toen we het park daadwerkelijk binnen gingen werd het alleen nog maar mooier, we werden door de Park Ranger ook nog getipt om voor de Signal Mountain camping te gaan en zo geschiedde. We waren hier net op tijd, volgens ons hadden we een van de laatste plekjes.
Na een mislukte poging om Thijs te laten slapen zijn we toch nog maar op pad gegaan, en ja hoor 5 minuten rijden en meneer lag te slapen. Ons ritje zelf duurde echter maar een klein half uurtje en toen was meneer dus nog niet wakker. We hebben hem dus maar even laten slapen zodat hij een beetje bij kon komen, het is voor hem natuurlijk ook een heel avontuur vol indrukken. Nadat Thijs wakker werd hebben we nog een mooie wandeling langs een van de meren in het park gemaakt met Thijs in de draagzak. Na een klein beetje gemopper en de nodige stops om steentjes in het water te gooien hebben we toch een mooie wandeling kunnen maken. Daarna fijn terug naar de camping om vervolgens de dag af te sluiten met een heerlijke barbecue, dit was een doorslaand succes en zeker voor herhaling vatbaar.
